Minivarkens-Woordenboek

van Aanbiddelijk tot Zwijnenstal

Letter V

© Dafne Westerhof/Het Beloofde Varkensland

VAKANTIE

Om te beginnen: een varken is geen hond. Vreemde varkens aan elkaar laten wennen, kan maanden duren. Ze vechten elkaar de tent uit, dus met vakantie naar een ‘varkenspension’ zoals een hond naar een hondenpension is onmogelijk. Daar komt bij:(mini)varkens haten verandering en willen hun hele leven op hun vertrouwde plek blijven. Niet zo gek want voor een prooidier is iedere nieuwe omgeving een potentieel gevaar. Daarom is een pension om je minivarken tijdens vakanties heen te brengen zo’n dwaas idee. ‘Zijn ze er ook eens lekker uit. Vakantie vieren bij andere varkentjes.’ Ik verzin dit niet. Zag het staan op de site van een fokker. ‘Al vakantieplannen? Geen punt. U kunt er nu gerust eentje kopen. Dan brengt u het tijdens uw vakantie toch gezellig weer hier?’ De wanhopige mensen die mijn hulp inriepen na zo’n ‘geslaagde varkensvakantie’, zal ik nooit vergeten. Hun minivarkentje was totaal verzenuwd en is nooit meer de oude geworden. Eens, maar nooit weer. Als het aan het minivarkentje ligt, ga jij nooit meer op vakantie. Doe je dat wel, zorg dan dat je een vertrouwd iemand in huis hebt gedurende je vakanties. Het liefst altijd dezelfde. Diegene moet wel een klik hebben met je varkentjes, en vice versa, anders wordt het nog niets. Ruim op tijd inwerken dus.

VANGEN

NOOIT achter een ontsnapt minivarken aan gaan rennen. Het raakt in paniek, zet het op een lopen en je krijgt het niet meer te pakken. Het allerbelangrijkste is om te voorkómen dat dit gebeurt. Maak stevige omheiningen (of laat dit doen door een professional) en controleer de omrastering regelmatig. Varkens zijn erg slim in het vinden van het kleinste gaatje of onvolkomendheid. Een ontsnapt minivarken zomaar vangen kun je vergeten. Een varken krijg je van A naar B door strategie en een zorgvuldige voorbereiding als ware het een militaire operatie.
Zie Hans & Grietje – schotje – strategie – vervoeren

VANGNET

Sommige boswachters gebruiken een vangnet voor het vangen van een gedumpt minivarkentje. Met wisselend resultaat. Maar in ieder geval met veel stress voor het varkentje. Voorheen pechvogel-nu-bofkont Big is gevangen met een vangzeil. Dat is wel goed gegaan. Big is een relatief relaxed varkentje (hoewel hij wel voor zijn leven heeft gerend) en de samenwerking tussen boswachter en zijn medewerkers verliep in dat geval perfect.
Zie Big

VARKENSASIEL

Varkensasiels bestaan niet. Toen voormalige Stichting ‘t Gorke jáááááren geleden een minivarkensasiel wilde opzetten, werd daar door de overheid een stokje voor gestoken. ‘Minivarkens zijn voor de wet gelijk aan bio- industrievarkens’, zo werd gezegd. ‘Minivarkens moeten worden geoormerkt en geregistreerd. Minivarkens mogen geen stap buiten hun erf zetten. Minivarkens mogen niet vervoerd worden, anders dan naar het slachthuis. Minivarkens mogen ook niet door dierenambulances vervoerd worden. Zelfs niet als er ergens eentje gedumpt is.’ Kortom, er kwam geen toestemming voor het opzetten van een varkensasiel. Maar in 2003 kreeg Het Beloofde Varkensland officieel toestemming van het Ministerie van Landbouw om gedumpte minivarkentjes te vervoeren (die voorheen door de overheid werden afgeschoten), en te herbergen. Dat kwam goed uit want Het Beloofde Varkensland nam al vanaf 1997 gedumpte minivarkentjes op en het werden er alleen maar meer. Maar toch is Het Beloofde Varkensland geen varkensasiel. Een asiel geeft dieren tijdelijk onderdak en herplaatst ze weer. Op Het Beloofde Varkensland blijven de minivarkentjes wonen tot ze omvallen van ouderdom. De oudste kwam als big en is onlangs gestorven. Billie Bofkont. Hij is 18,5 jaar oud geworden.
Zie asiel – vlugschrift

VARKENSCONSULT

Mensen die door valse voorlichting van de fokkers met de handen in het haar zitten, maar hun minivarkentje serieus nemen en zich voor 100% willen inzetten voor een oplossing, zijn op afspraak welkom op Het Beloofde Varkensland voor een praktisch consult. Wij nemen het varkentje niet op, maar dragen een oplossing aan a la roeien met de riemen die er zijn.
Zie plattegrond – ruimte

VARKENSGELUK

Minivarkensgeluk is heel eenvoudig: 1. soortgenoten 2. spannende leefomgeving 3. ruimte 4. warm, droog, tochtvrij onderkomen met dik stro. 5. modderpoeltje 6. een verstandige, liefdevolle en oplettende varkenshoeder
Zie zwijnen

VARKENSHOEDER

Vraag aan de lezer: Wat is het verschil tussen een varkenshoeder en een varkenshouder?

VARKENSHOUDER

Zie boven

VARKENSKNUFFELEN

Varkensknuffelen is de light versie van varkensmassage. Zoals het verschil tussen lectuur en literatuur.
Zie aandacht

VARKENSLEED

Er is iets raars gaande in Nederland. Terwijl iedereen naar de varkensboeren wijst en de mond vol heeft van varkensleed in de bio-industrie, wordt er nergens gesproken over het verborgen varkensleed bij minivarkens. Toch is dat niet zo gek. In de media verschijnen microbiggetjes als snoepjes van de week en worden mensen verleid om er zelf ook eentje aan te schaffen ‘want het zouden zulke makkelijke en leuke huisdiertjes zijn.’ Niet verwonderlijk dat bija niemand de waarheid over minivarkens kent, want fokkers geven helaas valse voorlichting en menigeen trapt er in. De kersverse eigenaren maken vervolgens iedereen gek met hun you-tube filmpjes. ‘Me too’ is dan ook het meest voorkomende commentaar. Dat een microbiggetje gewoon de baby is van een minivarken, wordt er niet bij verteld. Die baby wordt een
volwassen minivarken. Tachtig kilo (of meer) is dan beslist geen uitzondering. Maar meer nog dan het bezwaar van hun omvang, zijn het de aard en het gedrag van minivarkens die ze tot onmogelijke huisdieren maken. En wie worden de dupe? De eigenaren door hun impulsaankoop en de minivarkens zeker, want waar moeten ze terecht als ze je huis en je huwelijk gesloopt hebben? Op Het Beloofde Varkensland hebben we al meer dan genoeg minivarkens opgevangen. Gedumpt, verwaarloosd, mishandeld. Het is dweilen met de kraan open. We hebben het wiel moeten uitvinden hoe deze complexe, hooggevoelige dieren te huisvesten, verzorgen en behandelen. Vanaf net geboren tot stokoud. Onze alleroudste minivarkentjes wonen inmiddels in een beschermde aanleunwoning.
Helaas moeten we bijna dagelijks nee zeggen tegen particulieren die van hun varkentjes af willen. Nee zeggen tegen het ministerie dat met in beslag genomen minivarkens in hun maag zit. Nee zeggen tegen dierenartsen die een beroep op ons doen en nee zeggen tegen de (dieren)politie die ook niet meer weet wat ze er mee aan moeten. Bezint eer ge begint! Want net zoals de industrievarkens recht hebben op een leven naar hun eigen aard, hebben minivarkens ook recht op een volwaardig varkensleven.
Zie vlugschrift

VARKENSMASSAGE

Het fenomeen varkensmassage is ontstaan op Het Beloofde Varkensland in 1998. Het begon met het kalmeren van een zenuwachtig biggetje.
Zie aandacht – concentratie – Dafne Westerhof – masterclass

VARKENSMUESLI

Een mengsel van granen, mais, etc. als basisvoer voor varkens. Alfamixswien is het dure merk, sommige fokkers verkopen hun ‘eigen merk’ varkensmuesli voor nog veel meer geld. Maar uiteindelijk is de muesli allemaal hetzelfde en kun je net zo goed de goedkoopste soort nemen van het tuincentrum, of de plaatselijke veevoer leverancier, verkocht onder de naam MultiStart; opstartmuesli voor jonge dieren. Trouwens varkens onderhoudsbrok is beter dan varkensmuesli, daar zitten meer vitaminen en mineralen in.

VARKENSPEST

In 1997 voor het laatst in Nederland. Menigeen herinnert zich de journaalbeelden nog wel van varkens in grijpers. Het woord ‘ruimen’ deed zij intrede. Iedere varkenshoeder kan een herhaling van die ellende preventief helpen voorkomen. Nooit swill of vlees aan je varkens voeren.
Zie omnivoor – swill

VARKENSWAARDIG

Varkens uit de bio-industrie hebben recht op een varkenswaardig leven. Minivarkens ook. Ik was eens bij een minivarkentje dat zijn hele leven opgesloten zat in een hok. Buiten was er meer dan volop ruimte, maar hij was nog nooit naar buiten geweest en zou dat ook nooit mogen. Waarom niet? Te lastig. Levenslange eenzame opsluiting. Geen soortgenootje. Helemaal niks, op een paar kippen na. Toen de eigenaar de deur van de gevangenis openmaakte liep het varkentje knorrend en kwispelend op haar af. Ik vroeg waarom het beestje niet naar buiten mocht en geen soortgenoot had. Dat was volgens haar niet nodig, hij had het erg naar zijn zin, anders zou hij toch niet zo kwispelen? “Maar hij kwispelt nu zo omdat hij eindelijk een levend wezen ziet”, zei ik. “Jij bent alle dagen op je werk. Dus als die deur dan even opengaat aan het eind van de dag, begint ie te kwispelen van blijdschap. Logisch.” Ik bood haar aan het varkentje op Het Beloofde Varkensland te laten wonen. Ze sloeg het aanbod af. “Hij heeft het hier goed. Als je ziet hoe de varkens in de bio-industrie er bij zitten”, voegde ze er nog aan toe. Tegen zoveel ontkenning is geen kruit gewassen. Na alle minivarkensellende die ik de afgelopen 20 jaar hebt gezien, kan ik met een gerust hart zeggen dat de vleesvarkens (opgroeiende biggen tot 110 kilo) in de bio-industrie beter af zijn dan menig minivarken. Ten eerste zijn die altijd samen met hun broers en zussen en ten tweede leven ze maar 6 maanden. Dan zijn ze er van af. Bovenstaande minivarkentje was nog maar 2 jaar. Wat een hoop jaren had die stakker nog voor de boeg in die eenzame opsluiting. Het zou verboden moeten worden.

VARKJE

Een soort ‘varkensdialect’, waarschijnlijk ontstaan in Brabant.

VASTPAKKEN

Nooit een minivarken zomaar vastpakken. Het raakt in paniek van iedere vorm van fixaite.
Zie fixatie – prooidier – riempje – tuigje

VECHTEN

(Mini)varkens zijn vechtjassen. Het hoort bij ze. Maar het is meestal kortstondig. Onenigheidjes worden snel opgelost. Een beuk, een gil en even later liggen ze weer tegen elkaar aan. Soms hebben ze wel langdurige vetes. Er moet dan ruimte genoeg zijn zodat de verliezer er vandoor kan gaan. Als die ruimte er niet is, kun je geen varkens houden. Zo simpel is het. Het mag nooit, maar dan ook nooit een reden zijn om er dan maar eentje te nemen.
Zie agressie – eenzaamheid – kiften – soortgenoot

VEILIGHEID

Een minivarken moet zich veilig kunnen voelen. Honden, geiten en pony’s zijn niet per definitie hun beste maatjes. Soms gaat dat goed, veel vaker gaat dat falikant mis. Tot en met een dwarslaesie bij het varkentje aan toe. (Dwerg)geitjes en bokjes stoten gemeen in hun buik en pony’s bijten in hun rug. Een en ander vaak ook veroorzaakt door een chronisch tekort aan ruimte.

VERANTWOORDELIJKHEID

Eigenlijk zou ik iedere letter uit dit alfabet wel kunnen eindigen met Bezint Eer Ge Begint! Een huisdier is een enorme verantwoordelijkheid. Het houden van minivarkens helemaal. In de meeste gevallen vallen ze tegen omdat ze zo heel anders zijn dan voorgespiegeld was.

VERBEELDING

Info volgt nog.

VERBORGEN VARKENSLEED

Zie varkensleed – vlugschrift

VERDOVEN

Zie bloed afnemen – dierenarts – narcose

VERDOVINGSGEWEER

Zie Peter Klaver

VERDRIET

Zie eenzaam

VERHARDING

Om de minivarkenshoefjes op een natuurlijke manier te laten afslijten is er op een erf voldoende verharding nodig.
Zie hoefjes – voeren

VERHIT

Met erg warm weer kunnen varkens heel snel gaan ademhalen. Om te voorkomen dat ze (over)verhit raken, kun je ze het best koelen met kletsnatte theedoeken. Pak het hele varkenslijf er mee in, de buik is het belangrijkste. Vergis je niet. De doeken zijn zo weer droog. Regelmatig opnieuw in een emmer koud water laen zakken dus.
Zie afkoelen

VERLATEN

Het minivarkentje dat alleen thuis is als iedereen naar werk en school is, voelt zich onveilig en verlaten.
Zie familie

VERLEDEN

Toen niemand nog een minivarken in huis had, bestonden er ook geen ongelukkige minivarkens. Eenvoudigweg omdat ze niet gefokt werden. Toch wel iets om eens bij stil te staan.

VERLEIDEN

Microbiggetjes zijn zo verleidelijk. Als ze nog klein zijn. Je trapt er met open ogen in. En zoals met iedere verleiding wordt daar op grote schaal misbruik van gemaakt. En komt de spijt altijd achteraf.

VERLIEFD

Op 24 april 2015 droomt Aaf Brandt Corstius in haar Volkskrant-column weg over een leven met man, kinderen en een microbiggetje onder een wollen deken. Ook zouden ze met z’n allen op de fiets naar het park kunnen gaan met het microbiggetje voorop in een mandje. Dat ze op een bovenhuis woonden mocht de pret niet drukken. Ze hadden toch een balkon en een kattenluik? Ze dacht aan een borgje, minder stank dan een zeugje, en ook geen slagtanden meer zoals bij het beertje. Althans zo wilde een minivarkensforum haar doen geloven. Aaf was verliefd.

In de pikdonkere nacht van 24 april zakte ik tot mijn knieën weg in een moeras in het Drents-Friese Wold. Op zoek naar een gedumpt minivarken. De boswachter had gezegd dat het beest gesignaleerd was bij een dikke boom. Partner in crime Dennis draaide zich om en liet het lampje op z’n voorhoofd over het terrein schijnen. Dáár! We slopen verder. Onder de boom lag een bult takken. Geen varken te bekennen. Voorzichtig nog een stapje dichterbij. Toen gekraak. Een luide blaf. Een roze flits. En weg was het beest.

Terug naar de Bofkontbus. Spullen halen. Met appels, brood, jerrycan, drinkbak en strobaal sprongen we de sloot over. Eerste hulp bij gedumpte minivarkens. Toen alles bij de boom lag, zat er niks anders meer op dan terug te rijden naar Het Beloofde Varkensland. Vierhonderd kilometer heen en terug om een gedumpt minivarken te traceren. Eten brengen. Warm stro-nest maken. Meer kun je de eerste keer niet doen. We hadden het dier gehoord en gezien, dat was al heel wat. Morgen bellen met onze varkensarts Peter Klaver om vangstrategie en kosten door te spreken. En dan bedelen op Facebook. Want wie moest dit weer gaan betalen?

Natuurlijk werd Aaf Brandt Corstius verliefd op die snoezige microbiggetjes. Wie niet? Gelukkig is Aaf columnist. Columnisten mogen dromen wat ze willen en hoeven niet tot daden over te gaan. De spijtoptanten verderop in dit boek (zie onder D van Drama) deden dat wel. Wat zullen zij zich bekocht voelen. Niks leuk met man, kinderen en microbiggetje onder een wollen deken. Nee, ruzie met de buren over stank en gillende minivarkens. Bijtwonden. Poep op de vloer. Een gesloopt huis. Een vent die er van door wil. Het sprookje aan diggelen.

Kan het dan niet anders? Natuurlijk kan het anders. Maar dan moeten we uitgaan van de aard van het beestje. Zoals zíj willen leven. Als varkens. Buiten. Met soortgenoten. Hoe dat gaat staat in dit minivarkenswoordenboek. Dat heeft ook nog genoeg voeten in de aarde, maar wie van varkens houdt moet dat voor lief nemen.

En dan leeft iedereen nog lang & gelukkig…

VERNEDERING

Zie kunstjes leren – trainen

VERPLICHTING

Zie toelatingsexamen

VERTARGIL

Homeopatische wondzalf gemaakt van groene leem.
Zie vechten – vreemde varkens bij elkaar plaatsen

VERTROUWEN

Zie argwanend

VERVELING

Zie eenzaam – terrein

VERVOEREN

Het vervoeren van een (mini)varken blijft altijd een spannend karweitje. Een minivarken is geen hond die blij achter zijn baas aan huppelt en vervolgens de auto in springt. Het minivarken vertrouwt sterk op zijn eigen omgeving. De geuren, de geluiden, de bekende slaapplek – het is allemaal van invloed op zijn gevoel voor veiligheid. Vooral het minivarken is hier extra gevoelig voor, altijd alert op de kleinste verandering. Vervoeren is dus een ingrijpende gebeurtenis. Maak er het allerbeste van en bereid het vervoer goed voor:
1.
Huur een busje. Een personenauto is totaal ongeschikt. Door zijn lichaamsbouw op korte pootjes kan een minivarken onmogelijk een personenauto inkomen. Een paardentrailer is ook ongeschikt. Wat zich onderweg in een afgescheiden paardentrailer afspeelt, daar heb je geen zicht op. Een busje dus omdat je onderweg contact met je minivarken moet kunnen onderhouden.
2.
Strooi een dikke laag stro over de hele laadvloer.
3.
Maak een brede loopplank op maat met dwarslatjes om uitglijden te voorkomen.
4.
Plaats hoge schotten aan weerszijden van de loopplank.
5.
Geef je varken geen eten tot het moment dat hij het busje in moet lopen. Pas de Hans & Grietje methode toe.
6.
Als baasje moet je altijd met je varken meereizen, ook al wordt het opgehaald door de nieuwe eigenaar.
Praat onderweg tegen je varkentje en stel hem op z’n gemak. Zorg dat je water bij je hebt. Rij rustig of vraag de chaffeur dat te doen. Geen scherpe bochten, niet abrupt afremmen.
7.
Rij altijd ‘s avonds als het donker is. Ook met het inladen is dat zoveel beter. ‘s Avonds is de wereld een stuk rustiger.
8.
Zorg voor goede ventilatie. Rij desnoods met open ramen en kleed je dus warm aan.
9.
Neem een vuilniszak vol stro mee uit zijn vertrouwde hok. Op de plaats van bestemming je varkentje met een blikje voer uit het busje lokken. Toon nu nog meer geduld, want hij komt op onbekend terrein. Als hij er niet uit wil, voorzichtig opduwen met een schotje. Schud de vuilniszak stro uit op zijn nieuwe slaapplek. Succes en sterkte!
Zie Hans & Grietje – hitte – schotjes – Zeeuws Meisje

VERWAARLOZING

Zie dumpen – dierenmishandeling

VERWENNEN

Zie tussendoortje – snoepje

VERZORGING

Zie aandacht – dierenarts – huisvesting – voeren

VET

Minivarkens hebben een talent om veel vet aan te zetten. Overvoer ze dus niet.
Zie eetmomenten

VETZUCHT

Zie Bokita – morbide obesitas

VISIE

Zie filosofie

VLA

Een ziek varkentje dat moeilijk eet, of een varkentje dat herstelt na een operatie, wil meestal wel wat vla eten. Uiteraard geen chocoladevla, maar vanillevla. Lekker zoet en energierijk. Natuurlijk meteen mee stoppen als de patiënt
weer beter is.

VLAKKE HAND

Zie bijten – eten – voeren

VLUGSCHRIFT

Nadat Ries vastgebonden aan een boom werd gevonden (januari 2016) was de maat vol. Ik ging achter mijn laptop zitten en schreef een vlugschrift (beknopt geschrift over een actueel onderwerp): Verborgen Varkensleed – de minivarkenshype. Dit vlugschrift stuurde ik naar de media. Met groot gevolg: 1. EenVandaag 2. Omroep MAX 3. Jeugdjournaal 4. AT5 5. RTVNH. 6. Telegraaf 7. Parool. 8. Haarlems Dagblad e.v.a. Het vlugschrift is hier te vinden: http://www.minivarkens.nl/vlugschrift-minivarkens/
Zie verborgen varkensleed

VOCAAL

(Mini)varkens zijn vocale dieren
Zie geluiden

VOEDING

Twee maal daags varkensmuesli of varkensbrok. Altijd minder dan je denkt. Kijk op de verpakking voor de hoeveelheid. Iets extra’s zoals een stukje appel, komkommer, altijd tijdens de maaltijden geven. Wijk nooit af van die twee eetmomenten per dag. Geen tussendoortjes dus. Tussendoortjes zijn killing. Karakterverpestend. Minivarkens worden afhankelijke klieren zodra ze meer dan twee keer per dag voedsel van mensen krijgen. Ze vinden daarnaast nog genoeg op hun terrein. Zeker als er ook kippen zijn. Varkens pikken daar altijd wel een graantje van mee. En ze zijn dol op kippenmest, daar zitten voedzame stoffen in.
Zie afhankelijk – eetmomenten – tussendoortjes

VOER

Sommige mensen zweren bij Alfamix Swien. Niks mis mee, wel prijzig. Maar ach, als je maar twee minivarkens hebt. Dit zit er in: lijnzaadvezels, gerst, gerstvlokken, haver, maisvlokken, sojabonen, luzerne, johannesbrood, rietmelasse, sojaschroot, mais, bietenpulp, lecithine, zonnepit, wortelvlokken, tarwe, erwtenvlokken, aardappeleiwit, bietenpulp, softacid, schelpengrit en lijnzaadschilfers.
Zie varkensmuesli

VOEREN

Van oudsher werd het varken gezien als vuilinisbak. Alle etensresten gingen er in, tot het dik genoeg was om in november te worden geslacht. Een varken afmesten met zoveel mogelijk eten is bij velen nog steeds een hardnekkig beeld. Ook bij minivarkens. Hé lekkere dikzak! Hoe vaak worden minivarkens niet zo begroet. Hoe vaak heten ze geen Spekkie? Maar een minivarken is geen consumptiedier! Toch zit dat hardnekkige beeld varkens/eten nog steeds in het collectieve geheugen. Dat verklaart dat minivarkens bijna altijd veel dikker zijn dat goed is voor hun gezondheid. Minivarkens moet je voeren met je verstand, niet met sentiment, want als het aan de minivarkens ligt, hebben ze nooit genoeg. Er zit geen rem op hun vraatzucht. Daarom moet de varkenshoeder de wijste zijn. Zet het eten niet in een bak voor hun neus. Strooi het voer los uit de hand, buiten, het liefst op een verhard stuk. Dat heeft 3 voordelen: 1. Ze moeten bewegen om hun eten op te zoeken. 2. Tijdens het lopen slijten ze hun hoefjes op de verharde ondergrond. 3. Ze doen er langer over.
Zie eetmomenten – eten

VOETEN

Zie geurklieren – ruiken

VOORTPLANTING

Zie bevalling – bevruchting

VOLWASSEN

Zie baby – bonsai – ego – klein

VORMGEVEN

Zie afscheid

VORST

Zodra het gaat vriezen, extra opstrooien. Er moet voldoende stro liggen om helemaal in weg en onder te kunnen duiken. En meerdere keren per dag de waterbakken controleren. Kieren en gaten van oude schuurtjes dichtstoppen met plukken stro.

VREEMD

Zie vreemde varkens bij elkaar plaatsen

VREEMDE VARKENS BIJ ELKAAR PLAATSEN

Vreemde varkens (jong, oud, groot of klein) bij elkaar plaatsen vraagt om geduld en wijsheid. Neem de tijd! Vechten is normaal in het begin, maar je kunt natuurlijk veel doen om het binnen de perken te houden. Dat geldt ook als varkens een poosje uit elkaar geweest zijn, bijvoorbeeld na ziekte of een operatie (castratie of sterilisatie). Op Het Beloofde Varkensland doen wij het zo:
1. BINNEN EN BUITENRUIMTE
Om te beginnen de varkens een tijdje naast elkaar laten wonen, van elkaaar gescheiden d.m.v. gaas en/of hek. Is er bijvoorbeeld één stalletje, plaats dan een hek in het midden, zodat de varkens ieder een eigen helft hebben. Wel heel veel stro geven, en mogelijk een biggenlamp i.v.m. koude nachten. Warmtelamp niet lager dan een meter van het stro hangen. Voor buitenruimte geldt ook voorlopig gescheiden door een gaasafzetting.
2. RUZIE MAKEN
De varkens kunnen elkaar dan door het gaas ruiken en kennis met elkaar maken. En – heel belangrijk – ruzie met elkaar maken door het gaas of hek heen. Het hoort bij varkens. Die ruzies (territoriumgedrag!) moeten ze kunnen uitvechten en dat zul je de tijd moeten geven. Hoe lang dat duurt is afhankelijk van de varkens en hun (woon)situatie.
3. NAAST ELKAAR WONEN
Laat de varken(tjes) voorlopig naast elkaar wonen.
4. GEBRUIKT STRO
Na een poosje (paar weken, soms veel langer), gebruikt stro van de een naar de ander in hun slaapnest leggen, zodat ze aan elkaars geur kunnen wennen.
5. DEURTJE OPZETTEN
Een paar dagen daarna eens een deurtje openzetten en kijken hoe het samen gaat. De varkentjes zullen elkaar in de haren vliegen. Meteen of later, maar het gaat gebeuren. Laat dat even gaan, maar als het te dol wordt, haal ze dan weer rustig uit elkaar. Laat ze dan voorlopig weer op hun eigen plek.
6. GAAT HET GOED?
Na een poosje (dagen of weken) weer eens proberen. Tot er een moment komt van de gewapende vrede. Samen in dezelfde ruimte, terwijl ze niet meer vechten, maar elkaar wel ontlopen. Daarna gaat het meestal snel. De varkentjes zoeken elkaars gezelschap op. Niet lang daarna zullen ze samen slapen.
7. PRIVACY
Geef je varkens altijd zoveel mogelijk ruimte als mogelijk is. Dat is belangrijk, zodat ze ook privacy hebben en weg kunnen lopen/vluchten uit een kiftpartij.
8. WONDJES BEHANDELEN
Wondjes kun je het beste behandelen met wondzalf van groene leem: De Groene Os of Vertagil. Grote wonden eerst voorzichtig uitwassen met betadine scrub.
Zie bijlage Kleine Theun – Ries

VROLIJK

De meeste (Mini)varkens zijn van inborst dynamische, opgewekte en vrolijke dieren. Dat maakt ze onweerstaanbaar, mits ze naar hun eigen aard mogen leven.
Zie pirouette – rondjes draaien

V-SPOT

Zie geheime plek – varkensmassage

© Dafne Westerhof/Het Beloofde Varkensland