© Dafne Westerhof/Het Beloofde Varkensland

GAAS

Zie afrastering

GEBOORTE

Zie bevalling

GEDACHTENGOED

Zie Filosofie van Het Beloofde Varkensland

GEDRAG

Minivarkens vertonen zeer gevarieerd gedrag vol nuances, dat een studie waard is. Los van het formaat van volwassen minivarkens is hun gedrág de grootste boosdoener in de mislukking als huisdier. Minivarkens zijn namelijk in doen en laten gelijk aan wilde zwijnen. Net zoals varkens-industrievarkens ook nog steeds dezelfde aard hebben als het oerzwijn. Varkens blijven varkens, ongeacht ras, rang of stand. Dat varkensgedrag manifesteert zich al in het nest. Zodra de minibiggetjes geboren zijn, begint het gevecht om de beste speen. Met hun vlijmscherpe tandjes bijten ze letterlijk van zich af. Minibeertjes brengen hun geaardheid ook onmiddellijk in praktijk. Andere rassen later, maar minibeertjes oefenen binnen een paar dagen de oudste beweging ter wereld al op hun zusjes. Bepaald geen tere, onschuldige wezentjes dus. Varkens zijn rouwdouwers. Minivarkens dus ook. Zodra de biggetjes wat groter worden gaan ze je huis slopen. En ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ze móeten wroeten, dat is de essentie van ieder varken.
Zie mislukking – wroeten

GEDULD

Omgaan met minivarkens vraagt veel geduld, maar geduld wil niet zeggen dat je op je lauweren kunt gaan rusten. Integendeel. Bij minivarkens moet je altijd scherp blijven, en snel kunnen inspelen op hun wisselende dynamiek.
Zie jachten – opjagen – rennen

GEHEIME PLEK

Ieder (mini)varken heeft een geheime plek; een gevoelige plek in de oksels van hun voorpoten. Als je die geconcentreerd aanraakt zakken ze door hun hoefjes en gaan liggen. Of ze vallen met een plof om, afhankelijk van het temperament van het varkentje. In beide gevallen gaan ze er eens lekker voor liggen. Krijg ik een massage?
Zie knuffelen – massage – V-spot

GEHERSENSPOELD

Dit mailtje illustreert haarscherp hoe graag mensen in sprookjes willen blijven geloven: ‘Ha Dafne, ik had gisteren een discussie met een meisje dat een varkentje heeft en denkt dat 25 kilo het eindpunt is. Ik verwees haar naar minivarkens.nl, maar daar wist ze alles al van…en toch gelooft ze de fokker…’

GEHOOR

Minivarkentjes hebben uitstekende oren. Ze horen echt alles. En dat niet alleen, ze hebben ook onmiddellijk ‘le ton qui fait la musique’ door. Bij een hard of ongevoelig stemgeluid nemen ze dan ook rap de benen. Aan vreemde stemmen moeten ze eerst wennen en de stem van de dierenarts herkennen ze uit duizenden. Vraag je dierenarts om zo min mogelijk te praten en dan ook alleen maar op fluistertoon. Het scheelt stress bij de minivarkentjes.
Zie zintuigen

GEIL

Het zeugje is berig, maar het beertje is niet zeugig. De beer is geil. Dat is het jargon. En met de geile beer wordt dan niet de bruine beer bedoeld, maar het mannetjesvarken. Zodra er een berig zeugje in de buurt is, is de beer geil.
Zie borg – dekken – fokbeer – voortplanting

GEIT

Geiten zijn geen ideaal gezelschap voor minivarkens. Geiten kunnen gemeen stoten met hun hoorns. Ik weet zelfs van een minivarken dat daar een dwarslaesie door opliep en moest inslapen.

GELD

Op Marktplaats varieert de prijs voor een minibiggetje van 35 tot 750 euro. Of meer. Ik heb zelfs een bedrag van 1500 euro gehoord. Het is maar wat de gek er voor geeft. Het zogenaamde kleinst blijvende biggetje kost het meest. Dat wordt dan ook ‘microbiggetje’ genoemd, want marketingpraat doet wonderen. De grap is dat al die minibiggetjes van verschillende fokkersherkomst binnen het jaar toch ongeveer even groot zijn. Had je er dus net zo goed eentje van 35 euro kunnen kopen. Of even moeten wachten tot ze in de uitverkoop kwamen. Onverkochte minibiggetjes groeien namelijk gewoon door en worden dan steeds minder waard. Mijn advies: laat je niet gek maken. Doe er niet aan mee, want groot worden ze toch allemaal. Geef een tweedehands stakker een tweede kans en een echt mooi varkensleven. Dat is pas onbetaalbaar.
Zie Marktplaats

GELUIDEN – 1

Minivarkens zijn echte klessebessen. Ze praten de hele dag door. Tegen elkaar, tegen jou. Ze beschikken over een heel arsenaal aan geluiden. Maria Callas was er niks bij met haar bereik van vier octaven. Vooral tegen etenstijd schallen de aria’s bij Familie Bofkont over het erf. Er wordt blijvend wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de hoeveelheid geluiden die varkens kunnen produceren. De zesentwintig verschillende geluiden zijn inmiddels al uitgebreid naar meer dan veertig.

GELUIDEN – 2

Minivarkens kunnen vanuit het niks hevig schrikken van een onverwacht geluid (of onverwachte beweging). Onmiddellijk steekt dan het oergedrag van het wilde zwijntje de kop op: met een luide blaf wordt de hele rotte gewaarschuwd en stormen ze allemaal als een pijl uit de boog het bos in. Dekking! Minivarkentjes in huis of tuin kunnen bij schrik nog steeds hetzelfde vluchtgedrag vertonen.
Zie schrik – wilde zwijnen

GENIETEN

Ach, ach wat kunnen die minivarkentjes toch als geen ander genieten. Een lap grond, een soortgenoot, een lekker voorjaarszonnetje en je hebt geen kind aan ze. Als je ze maar in hun waarde laat. De kunst is te leren genieten van hún genot, zonder dat je zelf ook voortdurend een rol in hun dagelijkse besognes wilt spelen.
Zie aandacht – 2

GEORGE CLOONEY

Het is dus de schuld van George Clooney :-). Zijn Max werd 150 kilo en is na 18 jaar overleden. ‘De dierenarts had nog nooit zo’n oud varken gezien’, vertelde Clooney in 2006 aan het magazine USA Today. ‘Ik was er niet op voorbereid. Hij was al zo lang een deel van mijn leven. Het is vreemd hoe snel dieren een deel worden van je familie.’ Helaas beschikt niet iedereen over personeel om zijn hangbuikzwijntje in de watten te laten leggen. Maar al heb je dan George Clooney als baasje, Max had veel liever een soortgenoot gehad. Hadden ze samen kunnen roddelen en mopperen dat George alwéér maanden van huis was voor het draaien van een nieuwe film.
Zie geschiedenis

GERARD SPONG

Camilla Leupen, Het Parool 13 oktober 2004:

Dafne Westerhof uit Amstelveen moet voor de politierechter verschijnen, omdat ze weigert haar koeien, varkens en schapen te oormerken.

U heeft Gerard Spong als advocaat, dat is niet de eerste de beste…
“De állerbeste; heb ik ook nodig.”

Want wat is er aan de hand?
“Ik heb hier op mijn boerderij Het Beloofde Varkensland, dieren die ik heb gered, heb opgevangen of vrijgekocht uit de bio-industrie. Die zijn hier als baby’tje gekomen – ze hebben ook bijna allemaal bij me in bed geslapen. Ik noem ze de Familie Bofkont – naar het eerste varkentje dat ik hier kreeg, Billie Bofkont…”

En deze dieren moeten volgens de regels worden geoormerkt?
“Ja. Dat moet van de AID; zij beschouwen mijn beesten als productiedieren. Maar voor mij zijn het gezelschapsdieren, die hier tot hun dood blijven en niet worden geslacht of gemolken.
En deze Familie Bofkont is gevrijwaard van pijn, stress en vernedering.”

Wat is er zo erg aan oormerken?
“Dat doet ontzettend veel pijn! Het gebeurt zonder verdoving; die tang gaat zó door het weefsel heen. Soms gaat het zweren. En ze kunnen ermee achter hekken blijven hangen, waardoor halve oren afscheuren. Vreselijk. Daarom ben ik een gewetenscbezwaarde oormerkweigeraar.”

Het staat ook niet echt charmant.
“Het is onesthetisch. Je haalt met die gele flappen toch een deel van de persoonlijkheid weg.”

Maakt u een kans voor de rechter?
“Je moet weten: ik heb mijn eigen oormerkmethode ontwikkeld. Ik heb van al mijn dieren – van de koeien Brutale Griet en Rosamunde, van de schapen Caesar en Gevaarlijke Eddy, en van de varkens Billie Bofkont, Vrouw Vos, Aagje, Mannetje Bromsnor, Lady Lolita, Stalker en Miss Universe portretten gemaakt. Van hun gezichten, met de oren aan de zijkant, zodat ze goed te herkennen zijn. En in die portretten heb ik de oormerken geslagen!”

Inventief. Zou het afdoende zijn?
“De inspectie was wel onder de indruk, maar ze moeten zich natuurlijk aan de wet houden.
Ik heb trouwens ook nog een Smoelenboek gemaakt. Daarin staan alle dieren met foto’s van voor-, achter- en zijkant en met alle informatie die er over hen bestaat.”

Welke straf kunt u krijgen?
“Ik heb wel eens gevallen gehoord van tweeduizend euro boete per dier. En ze zouden me kunnen opleggen ze alsnog te merken. Dat zou misdadig zijn. Bij volwassen dieren krijg je ze er niet meer in. Dan moet je die oren echt tot moes slaan.”

De bekende strafrechtadvocaat vond een verbluffend eenvoudig argument om de rechter te overtuigen van mijn weigering om de dieren van Het Beloofde Varkensland verplicht te moeten oormerken (2004). De wet zegt dat je geen dieren mag mishandelen. En er is een verordening die zegt dat varkens, koeien, schapen en geiten geïndentificerd moeten kunnen worden middels oormerken. Maar, en nu komt het: de wet staat boven de verordening. Dus volgens de rechter had ik juist gehandeld door me aan de wet te houden om geen dieren te mishandelen. Zoveel strafrechtadvocaten waren Spong al voorgegaan in hun pleidooi tegen het wettelijk verplichte oormerken. Ze kregen allemaal nul op request omdat ze dit voor de hand liggende argument over het hoofd hadden gezien.
Zie chippen – hoger beroep oormerken – rechtszaak

GESCHIEDENIS

Toen er in 1975 een einde kwam aan de oorlog in Vietnam namen Amerikaanse soldaten een paar Vietnamese hangbuikzwijntjes mee naar huis als souvenir. Die grappige erfzwijntjes bleken zich in rap tempo te kunnen voortplanten. Op een leeftijd van drieëneenhalve maand al geslachtsrijp, waren de hangbuikjes binnen het jaar tienervadertjes en tienermoedertjes.
Tot George Clooney eens zo’n Vietnamees hangbuikzwijntje op de set aantrof. Na de draaidagen zou het beestje gedood worden, wat moest de productie er anders mee? George nam het zwijntje onder zijn hoede. Dat bleef niet onopgemerkt. Opeens wilde iedereen zo’n ‘huisvarkentje’. Fokkers roken handel. Omdat de hangbuikzwijntjes toch groter werden dan gewenst en niet iedereen zo behuisd was als George Clooney, inclusief zwijnenpersoneel, gingen fokkers zich steeds meer toeleggen op het fokken van kleinere zwijntjes. Ineens ontstond het woord minivarken. Minivarkens werden steeds populairder en de rage waaide over naar Europa. Met name in Engeland legden fokkers zich er op toe om steeds kleinere varkentjes te fokken. Daar moest weer een nieuwe marketingnaam voor verzonnen worden. Microbiggetjes! Al gauw beconcurreerden fokkers elkaar op leven en dood. Wie had de kleinste? En op een dag stond er een foto in de krant van een biggetje naast een theekopje. Het beestje werd als ‘teacupbiggetje’ in de markt gezet. Niet meer voor áán huis, maar voor ín huis. Paris Hilton stond vooraan in de rij.
Dat voorspelde niet veel goeds. Het minivarkentje als accessoire. Had ze dat kunstje al niet eens eerder vertoond met chihuahua’s? De rest is geschiedenis.
Zie boerenschool – hangbuikzwijn

GESLACHTSRIJP

Minivarkentjes kunnen al op de leeftijd van iets meer dan drie maanden geslachtsrijp zijn. Levensgevaarlijk bedriegelijk, want dan zien ze er zelf nog als baby’s uit. Je zult de mensen de kost moeten geven die een minivarkensvrouwtje van Marktplaats kochten en op een dag ineens allemaal piepkleine biggetjes in de kamer aantroffen. Was hun minivarkensvrouwtje ineens moeder geworden zonder dat ze iets in de gaten hadden gehad.
Zie Bokita – Miss Universe – Prins Harrie – voortplanting

GEUREN

Zie eetmomenten – eten – maggi – ruiken

GEURKLIEREN

Wilde zwijnen hebben aan de binnenkant van hun polsen drie kleine puntjes. Dat zijn de geurklieren, ook wel pootklieren genaamd. Tussen de tenen van de voorhoefjes zit ook zo’n klier. Iedere zwijnenfamilie heeft zijn eigen geur. Door aan elkaars poten te ruiken kunnen de zwijntjes hun eigen familie herkennen. Handig als je van nature slechte ogen hebt, maar gelukkig wel een heel goede neus. Minivarkens en andere varkensrassen hebben die geurklieren ook. Gaan je varkentjes helemaal uit hun dak van enthousiasme als ze aan je schoenen staan te ruiken? Voel je dan maar zeer vereerd, want dan word je erkend als hun familie. Een grotere eer kun je niet krijgen.
Zie Billie Bofkont – ruiken

GEVANGENIS

Eenzame opsluiting in de gevangenis – lees bench – kan toch niet de bedoeling zijn als de baasjes uit werken zijn? Toch is dat helaas het lot van de meeste minivarkens die in huis gehouden worden. Is dat niet het bewijs dat minivarkens vanwege hun aard per definitie ongeschikt zijn als huisdier? Treuriger kan het niet worden.
Zie blinde vlek

GEVOELIG

Het kan niet vaak genoeg gezegd worden. Minivarkentjes zijn hooggevoelige wezens. Dat betekent niet dat het softe lieverdjes zijn, integendeel. Ze zijn zo grillig als wat, hun humeur kan zomaar omslaan. Op Het Beloofde Varkensland hebben we ervaring met meer dan 40 van die supersensitieve persoonlijkheden, van heel jong tot stokoud, ieder met een ander verleden en een eigen gebruiksaanwijzing. Zo leer je die pappenheimers wel kennen.
Zie aard – hooggevoelig – natuur

GEWICHT – 1

Iedereen kent de verhalen wel van wanhopige mensen die dachten dat ze een microbiggetje hadden aangeschaft. Wordt maximaal vijftien kilo en niet groter dan dertig centimeter, staat er dan in zo’n advertentie. Of nog erger: tien kilo bij vijfentwintig centimter. Nou, in de praktijk komt er in sommige gevallen zelfs een nul achter die vijftien kilo te staan. En die dertig cm is helemaal misleidend. Aanbieders geven altijd de hoogte van het minivarkentje aan in plaats van de lengte van neus tot staart. Ja, zo kan ik het ook. Een keer zag ik zelfs een microbiggetje te koop van slechts zeven centimeter, de kleinste van de hele wereld stond erbij vermeld. Zouden die adeverteerders nou echt denken dat we gek zijn? Trouwens soms niet eens onterecht. Kijk maar bij gehersenspoeld.
Zie eten – voeren – volwassen

GEWICHT – 2

Het gewicht van je minivarken bepalen. Hoe doe je dat? 1. Meet met een soepel meetlint vanaf de schedel tot aan de staartinplant. 2. Vervolgens meet je de buikomtrek vlak achter de schouders. 3. Vermenigvuldig de lengtemaat met de buikomtrek. 4. De uitkomst delen door 170. Dan heb je het aantal kilo’s. 5. Kijk op de verpakking hoeveel tabletten er voor een kind of volwassene persoon wordt aanbevolen en vertaal dat naar je varken. Voila.
Zie gewicht – pijn – zetpil

GEWRICHTEN

Hoe zwaarder het varken hoe meer last ze van hun gewrichten krijgen. Ouder wordende (mini)varkens krijgen bijna allemaal last van hun gewrichten.
Zie artrose – glucosamine

GIEL

Over gewicht gesproken: Giel Beelen kwam onmiddellijk aangesneld toen hij hoorde dat Het Beloofde Varkensland weer een gedumpt minivarkentje had opgenomen. Hij koesterde het biggetje in zijn armen. Vier maanden later kreeg hij Dappere Dodo amper nog omhoog gesjort, zo zwaar was het kereltje inmiddels geworden.
Zie Dappere Dodo – optillen

GIFTIG

Zie chocolade

GILLEN

Een minivarken kan om verschillende redenen gillen. Ik noem er een paar:
1. Gillen als een mager speenvarkentje. In de bio-industrie wordt na 3 weken zogen de hele toom biggen tegelijk bij de moeder weggehaald. Dat heet spenen. Een heftige ervaring voor zowel moeder als de biggen, maar de biggen blijven wel samen.
Bij minivarkensfokkers worden de biggetjes een voor een uit het nest gekozen door de kopers. Het biggetje dat uit het nest gehaald wordt, gilt het uit van doodsangst (prooidier!). Uit zijn familie gehaald worden is een traumatische ervaring voor een minibiggetje. Zo’n biggetje is nérgens zonder zijn familie. Des te meer reden om er altijd twee uit het nest te nemen.
2. Het biggetje dat tegen zijn zin wordt opgetild (en dat is bijna altijd het geval) gilt het uit van angst, het prooidiertje denkt immers dat het door een vijand wordt gegrepen. Daarbij hebben biggetjes hoogtevrees als ze geen grond meer onder de voeten voelen.
3. Het minibiggetje dat tegen zijn zin een tuigje om moet (en dat is meestal het geval) gilt het uit van verzet, angst en woede.
4. Gillen om een gevoel van verlatenheid te uiten. Bijvoorbeeld een minivarkentje dat altijd in huis was, maar te lastig wordt en daarom voortaan buiten moet blijven. Hij zal niet snappen waarom hij verbannen is en zich heel erg in de steek gelaten voelen. Wat ook zo is.
5. De minivarkensbeer die met zijn slagtand vast komt te zitten in het gaas, gilt het uit van paniek en onmacht.
In alle bovengenoemde gevallen is het gillen bedoeld om de soortgenoten te waarschuwen. Het is een schreeuw om hulp. Op Het Beloofde Varkensland komen de soortgenoten dan ook meteen van alle kanten aangesneld als er eentje vast zit in het gaas en gaan luid blaffend om het slachtoffer heen staan.
6. Een minibiggetje gaat een keel opzetten als het zijn zin niet krijgt en dan gaat het bijna altijd om een etenskwestie.
7. En last but not least: gillen van pijn bij ongenarcotiseerde castratie of alleen plaatselijk verdoofde castratie.
Zie castratie – communiceren – krijsen – manipuleren

GLUCOSAMINE

Ouder wordende minivarkens gaan op den duur strammer lopen. Zodra je dat merkt moet je glucosamine gaan geven tegen de artrose. Hou het vol want na een paar maanden ga je het effect pas merken. Glucosamine is een glijmiddel om de gewrichten soepel te houden. Stop de tabletten in een stukje brood met dik pindakaas (vinden ze heerlijk) zodat ze blijven plakken en geef er dagelijks ibuprofen bij als het lopen pijnlijker begint te worden. Zodra je met ibuprofen begint, hoort daar ook een maagbeschermer bij. Ranitidine is de goedkoopste. Alles verkrijgbaar bij de Kruidvat en de Trekpleister.
Zie artrose – pijn

GÖTTINGER ZWIJNTJE

Het Göttingerzwijntje, in de volksmond ook wel Göttinger Minivarken genoemd, behoort ook tot de minivarkens en is een slag kleiner dan het hangbuikzwijn. Het ras komt uit Göttingen, Zuid-Duitsland, waar ze aan de universteit gefokt worden als proefdier. Göttinger zwijntjes worden o.a. gebruikt in het brandwondencentrum van Beverwijk voor huidtransplantaties.
Zie Miss Universe

GRAS

Mensen zijn vaak verbaasd als ze (mini)varkens gras zien eten. ‘He dat doen alleen koeien toch?’ Nee. Varkens eten ook graag gras. Het liefst met haarworteltjes en al. Dat is jammer want dan komt er nooit meer een grasspriet terug en zullen ze het verder met saaie zwarte grond moeten doen. In de zomer tot daar aan toe, in de winter wordt dat een natte blubberramp.
Zie aarde – engerling – wroeten

GRAVEN

Fokker X claimt dat haar minivarkentjes niet wroeten. Op Het Beloofde Varkensland woont er ook eentje afkomstig van die fokkerij: Pinokkio. Opgenomen omdat ze panisch was voor honden en de situatie in huis onhoudbaar werd. Pinokkio was nog een biggetje, maar heeft de buurboer tot wanhoop gedreven door met haar kleine neusje zijn halve weiland op de schop te nemen. Met alle vrijwilligers zijn we dagen bezig geweest met plaggen trappen, voor zover de schade nog te herstellen was. Ga er dus maar van uit dat alle minivarkens – jong en oud – graven en wroeten. En sommige minivarkens nog fanatieker dan hun grote roze collega’s uit de varkens-industrie.
Zie Pinokkio

GRILLIG

Neem in gedachten een groot varken. Bijvoorbeeld een volwassen wild zwijn of een uitgegroeide roze lummel uit de bio-industrie. Flinke knapen dus. Niet alleen aan de buitenkant, maar ook qua karakter. Varkens hebben nu eenmaal grote ego’s. Denk nu aan de advertenties op Marktplaats waar aanbieders van minivarkens elkaar proberen af te troeven met hun aller-allerkleinste minivarkentjes ter wereld. Bovengenoemde Pinokkio is trouwens helemaal niet klein gebleven, maar ze is wel het schoolvoorbeeld van een minivarkentje dat geforceerd klein móest blijven. Wat heeft dat vrouwtje een kort lontje, wat een fel opdondertje, wat een grillig gedrag. Je kunt als fokker op je kop gaan staan, maar het karakter van het oorspronkelijke grote varken kun je er niet uit fokken. Integendeel. Hoe kleiner het varkentje, hoe feller het karakter en hoe groter het ego. Pinokkio is daarmee uitgeroepen tot de fox terrier van Het Beloofde Varkensland!
Zie fokken

GROEPSDIER

Alle varkens zijn van nature sociale groepsdieren. Ze willen met elkaar. Daar kan geen mens, hond, poes of cavia tegenop.
Zie rotte

GROND

Grond is belangrijk voor minivarkentjes. Niet alleen om in te graven, en een hapje van te nemen vanwege het ijzergehalte, maar ook in de zin van ruimte. En dan met name bewegingsruimte. Geen wonder dat zoveel minivarkens veel te dik worden. Minivarkens moeten uit de voeten kunnen, een sprintje kunnen trekken, uit hun dak kunnen gaan op een mooie lentedag door elkaar achterna te zitten. Kortom, ruimte, ruimte en nog eens ruimte. Lééfruimte!
Zie aarde – droog – huid – neus – wroeten

GROMMEN

Zodra een minivarkentje tegen je gromt, moet je op je qui vive zijn. Sla die waarschuwing niet in de wind. De volgende stap is een beuk met de kop.
Zie beuk – ‘take this’

GROND

Grond is belangrijk voor minivarkentjes. Niet alleen om in te graven, en een hapje van te nemen vanwege het ijzergehalte, maar ook in de zin van ruimte. En dan met name bewegingsruimte. Geen wonder dat zoveel minivarkens veel te dik worden. Minivarkens moeten uit de voeten kunnen, een sprintje kunnen trekken, uit hun dak kunnen gaan op een mooie lentedag, elkaar achterna kunnen zitten, etc. Kortom, ruimte, ruimte en nog eens ruimte. Lééfruimte!
Zie aarde – droog – huid – neus – wroeten

GROOT

Loop met een grote boog om fokkers heen die beweren dat hun uitgegroeide minivarkentjes maar 20 kilo worden. Of nog minder. Minivarkens worden zoveel groter dan je denkt. Ze zijn pas uitgegroeid na hun vijfde levensjaar. Ga eens bij verschillende volwassen minivarkens kijken voor je je laat verblinden door een nestje biggetjes. Een gewaarschuwd mens…
Zie fokkers

© Dafne Westerhof/Het Beloofde Varkensland