VRAAG AAN DE VARKENSVRAAGBAAK
‘Beste Dafne,
Wij hebben in het verleden al eens eerder contact gehad over de huisvesting van ons minivarken. Heb toen al jouw advies opgevolgd en daar is hij erg gelukkig mee.

Wij hebben echter een nieuw probleem en dit is wel wat ernstiger. Hij is altijd heel lief geweest voor onze kinderen mits het niet om eten ging. De kinderen weten dit en hebben daar ook altijd rekening mee gehouden.

Sinds kort lijkt het wel of hij flink onvoorspelbaar aan het worden is. Als hem iets niet zint, wil hij nog wel eens uithalen en dan niet alleen naar de kinderen maar ook naar ons. Dit met gevolg dat de kinderen best wel bang voor hem aan het worden zijn.

Dat vind ik heel vervelend, zowel voor de kinderen als voor ons minivarken.

Ik zou dus heel graag weer van jouw advies gebruik willen maken. Heb al wat rondgekeken voor een eventuele herplaatsing, maar dit is echt niet makkelijk en ik doe hem ook niet zo maar weg.

Ik hoop dat je me weer kunt adviseren voor het echt uit de hand gaat lopen.’

ANTWOORD VAN DE VARKENSVRAAGBAAK
Tja, wat moet ik hier nou op zeggen? Hetzelfde als ik al honderden keren geantwoord heb: een minivarken is veel complexer van aard dan het snoezige babybiggetje dat je destijds dacht aan te schaffen. Voor je het weet zet dat schattige-om-op-te-vreten-microvarkentje zelf zijn tanden in je kinderen of je man.

Minivarkentjes. Zijn. Geen. Speelgoedbeestjes.

Ze zijn razendsnel in hun reacties en hebben vlijmscherpe tandjes, meteen al na de geboorte. Hun karakters zijn niet voor de poes. Vergeet niet dat door dat stomme alsmaar kleiner willen fokken minivarkentjes steeds kortere lontjes krijgen.

Het zit zo:

Je kunt kleiner willen fokken tot je zelf ook een ons weegt, maar het karakter van een varken blijft het karakter van een varken. Per definitie een sterk, eigenzinnig, veeleisend, erg aanwezig, niets ontziend extravert karakter met een ego van hier tot Tokio.

En dat grote veelomvattende pakket aan karaktertrekken moet dus in dat kleine minivarkentje gepropt worden. Dat is vragen om moeilijkheden.

Iedereen met een gezond verstand snapt dat dat niet gaat en tóch moet het. Denk maar eens aan die kleine superfelle hondjes of Falabella paardjes of Dexters koetjes. Allemaal snoesjes, geforceerd teruggefokt van het oorspronkelijke dier naar Madurodamformaat. Maar uitgebalanceerde karakters? Vergeet het maar. Humeurige hittepetitten die last van zichzelf hebben omdat ze letterlijk niet goed in hun te kleine vel zitten. En dat afreageren op hun omgeving.

Frustootjes, stuk voor stuk.

Op Het Beloofde Varkensland wonen 33 minivarkens. Allemaal opgenomen omdat het elders niet meer ging. In alle soorten en maten. Zelfs zo’n ‘microbiggetje’ (voor een astronomisch bedrag verkocht onder de fantasienaam Teacup minibiggetje aan een onwetende dame). Zij moest het bekopen met de teleurstelling van haar leven.

Ten einde raad bracht ze het beestje naar Het Beloofde Varkensland. Daar heeft ze goed aan gedaan. Pinokkio (ze had zogenaamd het langste neusje uit het nest en daardoor kostte ze nog eens 100 euro EXTRA), heeft het kortste lontje dat ik ooit meegemaakt heb. Nooit eerder heb ik een sneller aangebrand varkentje gezien.

En dat frustootje-die-er-niks-aan-kan-doen-dat-ze-zo-gefokt-is had haar hele leven in huis moeten leven? Laten we er maar eens bij stil staan wat deze beestjes aangedaan wordt door willens en wetens de kleinste varkentjes ter wereld te willen fokken. Plus het risico waaraan je dan ongewild je kinderen blootstelt.

Pinokkio leeft nu haar eigen vrije varkensleventje, buiten in de groep, en ik ben blij voor haar. Als ze het te bont maakt, wordt dit krengetje door haar eigen posse gecorrigeerd. En zo hoort het ook.

En haar lange neusje? Geen varken op het hele Beloofde Varkensland met een kortere neus dan Pinokkio 🙂 En haar zogenaamde teacupformaat? Daar hebben we inmiddels een nieuw woord voor: speciekuipformaat 🙂

Pinokkio mag zijn wie ze is. Een leuk boerderijdier met een flink postuur, maatje speciekuip met een kort lontje, dat niks liever doet dan wroeten in het weiland, tot er geen grasspriet meer over is. Want waar heeft ze anders die dure neus voor?