VRAAG AAN DE VARKENSVRAAGBAAK
‘Beste Dafne,
Ik ben vrijwilligster in een asiel in het binnenland van Spanje. Een achterlijk gebied hier. Nu is er gisteren een “minivarken” uit een tuin gehaald in een urbanisatie vlakbij het asiel. De bewoners zijn met de noorderzon vertrokken en hebben het beestje aan haar lot over gelaten. Dit gebeurt wel vaker maar dan met honden. Niet met varkens.

Het beestje is in het asiel gekomen en zit in een hok omringd door honden. Een verschrikkelijke situatie want de honden staan voor haar hok te blaffen als een idioot. En ze is vanmorgen toen er iemand eten wilde geven ontsnapt uit het hok. Ze werd meteen aangevallen door een clubje honden dat al een tijd voor haar hekje had staan blaffen als een stelletje mafkezen. Ze heeft nu een wond op haar rug. Al met al geen ideale situatie.

Ik woon zelf in de campo, buitengebied en ik heb een hondenhok 40 m2 met overdekt hok. We gebruiken het niet voor de honden want die lopen los op het veld en gaan naar binnen en buiten zoals ze zelf willen.

Het arme beestje heb ik vanmorgen meegenomen uit het asiel. Maar wat moet ik haar geven? Er ligt in de ren zand dat ik nat kan spuiten. Verder natuurlijk water en ik neem aan keukenafval? Heeft ze verder nog iets nodig? Ik haal een baal stro voor het binnenhok. We hopen een adoptant te vinden. Want het is een tijdelijke oplossing. Maar ze moet eerst tot rust komen.

Helaas is ze heeeeel erg bang. Ze is totaal verpest. Ik laat haar maar met rust. Ik breng water en eten en verder ga ik morgen of later wel eens in haar ren zitten met een boek ofzo. Ze sjeest direct de andere kant op als ik binnenkom. Ze is erg klein, nog een baby. Ik zit er nu bij en doe niks. Ik heb geleerd van jouw verhalen op fb. Komt goed.’

ANTWOORD VAN DE VAKENSVRAAGBAAK
Dit is helaas niet de eerste mail uit Spanje. Ook daar kan het minivarken de dupe worden van de onverantwoordelijke gemakzuchtige mens. Niet gering wat dit beestje overkomen is temidden van zo’n groep blaffende honden met een aanval als resultaat.

Gelukkig is dit pechvogeltje terecht gekomen bij een rustige en verstandige vrouw. De toon van haar mail geeft vertrouwen en dat is precies wat dit minivarkentje nodig heeft.

De eerste dagen (weken?) alleen maar eten en drinken brengen, op vaste tijden. Verder niks. Een beetje praten als je de bakjes binnen brengt, maar niet te nadrukkelijk.Vermijd verder iedere vorm van contact en dring je op geen enkele manier op. Beslist geen andere mensen erbij, ook niet om even om een hoekje te laten kijken. Op een gegeven moment zal het minivarkentje gaan uitkijken naar de vaste voermomenten.

Als blijkt dat het niet meer wegstormt als je het eten binnen zet, kun je eens voorzichtig in een hoekje gaan zitten lezen, zo ver mogelijk bij het minivarkentje vandaan. Doe net of het minivarkentje er niet is. Vroeg of laat wint de aangeboren nieuwsgierigheid het van de angst. Dan zal het minivarkentje dichterbij willen komen om aan je te ruiken. Probeer vanaf dat moment eens met uitgestoken arm een stukje appel te geven. Als dat nog niet lukt, stop daar dan onmiddellijk mee. Neem de tijd. Op een dag lukt het wel. Zo bouw je heel rustig en vooral langzaam vertrouwen op. Niks haasten, niks forceren.

En nu: wat moet het minivarkentje eten?

Een groot misverstand is dat minivarkentjes zouden gedijen op keukenafval en de resten van de avondmaaltijd. Niet doen! Daar zitten alleen maar dikmakers in en niet de broodnodige vitaminen en mineralen voor langlevende varkens. Hetzelfde geldt voor brood. Niet doen! Ze worden er alleen maar moddervet van.

Wat betreft aardappelen: op de boerenschool de eerste les van voedingsleer: nooit rauwe aardappelschillen aan varkens geven! Hooguit gestoomde, maar zeker niet aan minvarkens vanwege hun aanleg voor dik worden. Maar rauwe aardappelschillen of rauwe aardappelen zijn funest voor alle varkens. Varkensdarmen kunnen dat niet verteren en dan worden ze ziek.

Wat moet je langlevende (mini)varkentjes dan wel geven?

Varkensmuesli of onderhoudsbrokjes als basis. Voor zo’n klein varkentje om te beginnen 2x daags een theekopje vol. Daarbij altijd vers hooi, dat hebben ze nodig voor de spijsvertering. Ter aanvulling van het basisvoer wat stukjes komkommer, rauwe sla, een stukje tomaat, de schillen van een appeltje etc. Maar pas ook op met appel(schillen), van de suiker uit appels worden minivarkentjes ook snel te dik. En dikke minivarkentjes ontwikkelen allerlei kwalen, waar ze veel last van gaan ondervinden. Zo gaan oudere minivarkens bijvoorbeeld steeds moeilijker ademhalen vanwege vetafzetting rond de luchtwegen, om maar iets te noemen.

Alle (mini)varkens hebben dezelfde hobby: hun waterbak omgooien. Zeker in een warm land als Spanje moet je dat zien te voorkomen. Verzwaar de waterbak daarom met een stoeptegel in de bak en bind de bak ergens aan vast. Maar dan nog regelmatig controleren, want (mini)varkens zijn en blijven uiterst vindingrijk.

Veel sterkte en succes met dit getraumatiseerde beestje! Ik hoor graag nog eens hoe het met dit minivarkentje gaat.